Het ligt niet aan jou.

Wanneer jij te maken hebt/had met iemand met een narcistische persoonlijkheids- stoornis, als zoon/dochter van, of in een partner-relatie kan je behoorlijk beschadigd geraken. Meestal duurt het een tijd eer je door hebt dat er iets niet klopt. Omdat mensen met narcistische kenmerken meester zijn in het omdraaien van situaties en in het manipuleren, kan het zijn dat je er een hele tijd van overtuigd bent dat het aan jezelf ligt. Dat je niet hard genoeg je best doet, niet empathisch genoeg bent…. Je zelfbeeld en eigenwaarde kunnen zo niet gezond ontwikkelen, of gaan er stelselmatig op achteruit. Dit ligt niet aan jou. Vanuit de grote leegte vanbinnen, hebben narcisten mensen om hen heen nodig om het imago dat ze opbouwen te kunnen volhouden. Dan voel je je leeg gezogen, alsof je jezelf verliest en daarmee ook al je houvast in je leven.

Het ligt niet aan jou dat je met zo iemand een relatie begonnen bent. Je kon het niet weten. Bij het begin van de relatie kreeg je immers een heel ander beeld van die persoon. Het ligt niet aan jou dat je opgroeide met een ouder met een narcistische persoonlijkheidsstoornis. Daardoor kon jij niet uitgroeien tot veerkrachtige volwassen met een gezonde dosis eigenwaarde en zelfliefde.

Het ligt niet aan jou.

Herstellen van narcisme kan.

Wanneer je beseft dat er wel degelijk iets ongewoons, iets ziekelijks aan de hand is met de persoon waar je een relatie mee hebt, kan dat een schok zijn. Het is normaal dat je twijfelt en in de war bent, Meer en meer ga je inzien dat het allemaal niets te maken heeft met ‘het is overal wel iets’ of ‘je eigen aandeel nog verbeteren’, met ‘kleinzerig zijn’, of ‘nog harder je best doen’ om te vergeven en te vergeten. Narcisten kunnen niet aan de slag met hun eigen aandeel, omdat dat niet bestaat. Ze hebben vanbinnen helemaal niets wezenlijk echt van zichzelf. Dus wijzen ze altijd naar jou. Dat op zich is al een teken aan de wand dat er iets niet klopt.

Besef dat jij wél terug kan naar je eigen ik, hoe beschadigd je ook bent. Je kan beetje bij beetje afscheid nemen van datgene dat nooit bestaan heeft, maar waar je altijd in geloofd hebt : de partner die nooit echt begaan is geweest met jou, de ouder die nooit echt empathisch bekommerd was om jouw welzijn. Dat doet pijn, héél veel pijn. Tegelijk ga je ontdekken dat binnen in jou kwaliteiten zitten om (verder) te ontwikkelen. Je kan herstellen van dit verlies, je kan gaan zoeken naar datgene in jezelf dat verloren gewaand werd. Je kan weer leren vertrouwen op jezelf, en stapjes zetten naar een leven waarin jij opnieuw kan leren genieten van kleine én grote gelukskes. Je leert weer durven dromen. Je zal herstellen.

Je hoeft niet alles alleen te doen.

Lezen over narcisme kan heel helend zijn. Via de website van 'Het verdwenen zelf' vind je heel wat aanvullende nuttige info. Je gaat begrijpen hoe het mechanisme werkt. Je ziet in dat het niet jouw schuld is dat je in het narcistische web verstrikt geraakte. De weg uit het web bestaat ! De narcist zal nog een hele tijd veel energie steken in het jouw terug krijgen in zijn macht. Verstandelijk lukt het vaak wel om dingen te begrijpen, emotioneel is het enorm zwaar. Net daarom is het zeer moeilijke tocht om alleen af te leggen. Zoek mensen buiten de narcistische kring die je vertrouwt en die je geloven. Veel professionals weten te weinig af van de dynamiek van narcisme, om het masker dat de narcist toont naar de buitenwereld te doorprikken. Soms wordt er verkeerdelijk ingezet op verzoening of vergeving, en dat schaadt jou als slachtoffer nog meer. Dit speelt alleen maar in de kaart van de narcist.

Ik kan je helpen met het helder krijgen van de realiteit waar je in zit (zat). Dan kan je verwerken wat voorbij is. De emoties van ongeloof, zich bedrogen voelen, zich leeg of verstrikt voelen, boosheid en het immense verlies op zich. Daarbij komt het ontwikkelen van eigenwaarde. Welke innerlijke stem is van jezelf ? Welke ziekmakende overtuigingen mag je bij het verleden laten en welke eigen richting wil je volgen? We zoeken samen naar jouw innerlijke wegwijzers :

Wie ben je echt ? Waar sta je voor en hoe wil je dat in de wereld zetten ? Op welke wijze kan je je opnieuw veilig voelen, in de eerste plaats bij jezelf ?

Hoe leer je 'ja' zeggen aan het leven en 'nee' zeggen tegen wat niet bij jou past ?


De waarschuwingssignalen van Iris Koops/www.verdwenenzelf.org

  • Overal over twijfelen. Je kunt de simpelste beslissing niet eens nemen. Dat bewijst voor jou weer dat je een loser bent, en maakt dat je nog meer aan jezelf gaat twijfelen.
  • Denken dat je overgevoelig bent. Doordat destructieve mensen voortdurend alles omdraaien, ga je denken dat jij de veroorzaker van de problemen bent. Als jij niet zo moeilijk zou doen, dan was er niets aan de hand. Hij werd zo woedend omdat jij zo nerveus deed, etc.
  • Je voor alles excuseren. Omdat je te maken hebt met een onvoorspelbaar persoon die je tevreden moet zien te houden, probeer je gedoe te voorkomen door jezelf al bij voorbaat schuldig te verklaren. Ik maakte zelf excuses voor alles en wist dat niet eens, tot gezonde mensen me er op wezen dat ik me er bijvoorbeeld niet voor hoefde te verontschuldigen dat het regende tijdens ons uitje.
  • Weinig energie en een gebrek aan daadkracht. Je zou van alles moeten doen, maar komt tot weinig. Je kunt vaak niet helder denken.
  • Moeite met slapen en ontspannen. Je kunt enorm piekeren, maar komt er niet uit. Of je hebt last van heftige emoties, die je niet echt kunt verklaren. Je voelt je vaak niet op je gemak.
  • Gevoel van zinloosheid. Je kunt nergens echt blij om zijn en voelt je daar weer schuldig over. Het is je misschien al meerdere malen verweten; waarom ben je zo zwaar of doe je zo moeilijk. Maar het is moeilijk, alleen begrijp je niet wat er aan de hand is. Je voelt geen hoop meer en zit je tijd uit. Het besef dat dit om jouw leven gaat, kun je niet meer voelen.
  • Terughouden van informatie naar anderen. Je voelt dat er iets niet in de haak is, maar onbewust probeer je anderen te misleiden; nee hoor, het gaat wel. Bezorgde vragen van anderen lijken alleen maar irritant, want je moet het zien vol te houden. Of je hunkert juist naar de vraag hoe het met jou gaat, maar kunt er alleen geen antwoord op geven.
  • Je herkent jezelf niet meer terug. Je voelt wel dat je ooit een heel ander persoon was. Iemand met meer zelfvertrouwen, die kon genieten. Je bent een schim van jezelf geworden, en verwijt dat jezelf. Alles ligt immers aan jou, is je steeds verteld. Je bent het gaan geloven.